Dla współzależnych – tak, wiele z nas to kobiety – książka, która wydaje się potężnym kontrataku

Historie współzależności są dość rzadkie. Poza dziwną książką o samopomocy, historia współzależnego nie zajmuje dużo miejsca na półce z muskularnymi, twardymi historiami samych uzależnionych. Poza godnymi uwagi wyjątkami kobiet, takich jak Carrie Fisher i Mary Karr, kulturalnie słynni narkomani to często mężczyźni (nie mówiąc już o ich bieli): Thomas De Quincey, John Cheever, Denis Johnson, David Carr.

Zupełnie mniej efektowną rolę współzależnej, siedzącej w zardzewiałej przyczepce przyczepionej do napędzanego śmiercią motocykla uzależnienia, często przypisuje się kobietom. Współzależność to dziewczęca piosenka, pisze w swoim nowym pamiętniku Nina Renata Aron Dzień dobry, Niszczycielu ludzkich dusz . Jej dźwięki, pisze, są dźwiękami pracowitości i sprzątania cicho kontrolujących. Pochlipy i skowyt dawno przeoczonych, zagłuszanie złamanych serc.

Książka Arona jest oszałamiająca. Doszedłem do tego jako czytelnik z dużym doświadczeniem z uzależnieniem i współzależnością; czytanie tego było jak pierwszy łyk wody po 20-milowym biegu w upale. Aron jest nie tylko mistrzem metafory, ale także błyskotliwym badaczem, który historię romantycznego życia pogubionego we współzależności splata z rozmaitymi innymi tekstami, w tym z tekstem Ericha Fromma. Sztuka kochania oraz Anna Karenina .

„Tymczasowy” nadaje zupełnie nowy wymiar nieszczęściom milenijnym

najlepsze marki zegarków na świecie

Aron opisuje trzy typy narkomanów: takich jak jej chłopak K, których uzależnienie nie pozwala im prowadzić normalnego dorosłego życia; ci, których uzależnienie jest tajemnicą poliszynela jak zboczeniec w kościele; i wreszcie te, o których uzależnieniu nikt nie wie. Przez długi czas zaliczałem się do ostatniej kategorii. Przez tygodnie lub miesiące zajadałem się wszelkiego rodzaju narkotykami — na szczęście nie podzielałem miłości K do heroiny — i polegałem na benzodiazepinach i marihuanie, aby przetrwać okresy pomiędzy nimi. Moja nie była brutalną, męską opowieścią o nurkowaniu z nosem w zaświaty uzależnienia. Podobnie jak Aron, brałem narkotyki lub upiłem się, a następnego dnia obudziłem się, aby żyć dalej.

Aron z przerażeniem pisze o zażyciu metadonu (rządowej heroiny) z K, a następnie o zorganizowaniu przyjęcia urodzinowego dla jej syna następnego dnia, przez cały czas drżąc i wymiotując. Nie mogę zliczyć, ile razy walczyłem podobnie, pokazując się na wydarzeniach rodzinnych lub towarzyskich, skacowany i spocony z winy. Nie szukałem pomocy, ponieważ nie nurkowałem w nosie — nie sądziłem, że moja historia jest warta opowiedzenia, ani nawet nie jest uważana za historię. Zawsze był ktoś inny, kto wydawał się cierpieć bardziej ode mnie: przyjaciele płci męskiej i kochankowie, którzy imprezowali mocniej, których obawiałem się, że mieli problemy z nadużywaniem substancji, ale których nadużywaniu pomagałem i podżegałem własnymi. Nawet w samym środku mojego uzależnienia zawsze odpowiadałem na spanikowane wiadomości i udzielałem porad dotyczących związku, sprzątałem zniszczone salony i niecierpliwie czekałem na raporty o dobrym samopoczuciu. Podobnie jak Aron, byłam współzależna, wykonując pracę kobiet dla uzależnionych mężczyzn wokół mnie.

W programach 12 kroków jest powiedzenie, że uzależniony żyje w szaleństwie. Oznacza to, czego można by się spodziewać — że robi to samo w kółko, pomimo zagrażających życiu negatywnych konsekwencji. K przedstawia swoją zależność od heroiny jako etykę punkowego nihilizmu – w pewnym momencie twierdzi, że nie może żyć na trzeźwo w świecie, w którym ciało 3-letniego syryjskiego chłopca mogłoby umyć się na tureckiej plaży. Ale Aron widzi to poza tym i uznaje bezsensowność działań K i jej własnych. Bez względu na to, jak zniszczony jest świat – czy to przez zmiany klimatyczne, niezgodę wyborczą, czy covid-19 – logika uzależnionego nadal się nie zgadza. Przymus strzelania, wciągania nosem, picia lub palenia substancji raz za razem dręczy duszę, czyniąc uzależnionego dyspozytora jednym, zmęczonym obowiązkiem — obowiązek, który był zabawny tysiąc gramów lub uncji temu, ale nie jest zabawny nie więcej.

„Wild Game” to wymowna — i przerażająca — opowieść o rozpadzie więzi matki i córki

rozszerzenie bezrobocia ny 0

Współzależna, związana uzależniającą potrzebą miłości, musi być świadkiem brutalizacji dwóch dusz: jej ukochanej i jej własnej. Być może dlatego tytuł książki Arona pochodzi od Carry Nation, XIX-wiecznego krzyżowca wstrzemięźliwości, który niósł toporki na blaty barów i witał barmanów jako niszczycieli ludzkich dusz. Dla Arona szaleństwo uzależnienia K pozostawiło ludzką pustkę, w której mógł być kochanek, chłopak i ojczym.

Jeśli byłeś uzależniony lub kochałeś uzależnionego, Good Morning, Destroyer of Men's Souls wejdzie do twojego krwioobiegu i wyprzedzi twój umysł w najpoważniejszy sposób. Ale nawet jeśli nie masz doświadczenia z uzależnieniem lub współzależnością, ta książka jest obowiązkową lekturą. Pokazuje nam, że narkomani to coś więcej niż statystyki, ich współzależni to coś więcej niż szlochający, jęczący i złamane serce. To prawdziwi ludzie, oddani przez Arona z otwierającą oczy złożonością i dynamiką. W tej książce niedostatecznie reprezentowany i przeoczany świat współzależnych wyłania się z tandetnej piwnicy samopomocy i wynędzniałych homilii w królestwo miłości i wstrętu, narodzin i śmierci, krwi i moczu. Innymi słowy, w sferę literatury.

wegmans godziny baru z gorącym jedzeniem

Widzimy tutaj, że kobiety mogą nie tylko służyć uzależnionym, ale same być uzależnionymi, a cała ta cała niechlujna, niebezpieczna, związana z miłością walka jest bardziej powszechna, niż mogłoby się wydawać. Uzależnienie i współzależność toczy wojna na wyczerpanie z milionami amerykańskich dusz, a wspomnienia Arona to potężny kontratak.

Rebeka Frumkin , autor powieści Zjazd , jest profesorem angielskiego i kreatywnego pisania na Southern Illinois University.

DZIEŃ DOBRY, NISZCZYŚCICIE LUDZKICH DUSZ

Nina Renata Aron

Korona. 304 str. 27 USD

Jesteśmy uczestnikiem programu Amazon Services LLC Associates, programu reklam afiliacyjnych, którego celem jest zapewnienie nam środków do zarabiania opłat poprzez umieszczanie linków do Amazon.com i witryn stowarzyszonych.

najlepszy darmowy serwis randkowy 2015