Wspominając Kurta Cobaina jako słodko dziecięcą, boleśnie nieprzejrzystą siłę twórczą

Stale powiększająca się biblioteka książek o Nirwanie i jej liderze, Kurcie Cobainie, jest zaskakująco lekka na kontach pierwszoosobowych. Większość jej kanonicznych tekstów, takich jak Cięższy niż niebo Charlesa R. Crossa i Przyjdź jak jesteś Michaela Azerrada, została napisana przez dziennikarzy. Serving the Servant: Remembering Kurt Cobain, napisana przez współmenedżera zespołu Danny'ego Goldberga i opublikowana z okazji 25. rocznicy samobójczej śmierci Cobaina, to jedna z niewielu książek, które wyszły z wewnętrznego kręgu piosenkarza.

Menedżerowie tworzą niewiarygodnych narratorów. Są okłamywani przez swoich artystów, a z kolei okłamują nas. Często nie wiedzą o tym najgorszego i mogą nie być skłonni w to uwierzyć, jeśli tak. Miałem predyspozycje do oglądania wszystkich rzeczy związanych z Nirvaną przez różowe okulary, przyznaje Goldberg. Nadzorował przejście Nirvany od sceny niezależnej do najsłynniejszego zespołu na świecie, a Cobain powiedział kiedyś dziennikarzowi, że uważa starszego mężczyznę za drugiego ojca. Dla Goldberga pozostał boleśnie nieprzejrzysty. Czasem czułem się tak blisko niego jak brat, pisze, a innym razem wydawał się jakby galaktyką usuniętą, ledwo dostrzegalną.

Cobain Goldberga to postać o dziecięcej słodyczy, ostrym humorze i wielkim przygnębieniu. Był bystrym sprzedawcą i niestrudzoną siłą twórczą, zaciekle oddanym swojej rodzinie i nękanym problemami żołądkowymi, które zdumiewały jego lekarzy (Goldberg delikatnie sugeruje, że mogli być psychosomatyczni). Bystry uczestnik w każdym aspekcie swojej kariery, starannie pielęgnował swój własny mit i bardziej martwił się zdenerwowaniem Rolling Stone i MTV niż kiedykolwiek przed sprzedażą.

Goldberg nie rzuca żadnych bomb, ale Serving the Servant, który zawiera wspomnienia Courtney Love, basisty Nirvany Krist Novoselic i innych w orbicie Cobaina, werbowanych głównie po to, by wypełnić luki w pamięci autora, jest empatyczny i absorbujący, pouczający, ale nie plotkujący.

jak uprawiać konopie automatycznie kwitnące

Dla zagorzałych fanów Nirvany życie Cobaina jest już książką z psimi uszami, ale Goldberg dostarcza świeżego, naocznego świadectwa znanych skądinąd opowieści: był tam tej nocy, kiedy Kurt i Courtney spotkali się słodko; podczas bitwy o opiekę nad ich córką, Frances Bean; podczas niesławnego pokazu nagród z Axlem Rose (nikt nie wypada dobrze); i na co najmniej dwie interwencje.

Kiedy poznali się w 1990 roku, Goldberg był byłym publicystą, który prowadził firmę zarządzającą Gold Mountain, która zaliczała do swoich klientów ukochaną przez Cobaina Sonic Youth. Nirvana byli indie-up-and-comingers, którzy chcieli zastrzelić mainstream. Pod egidą Goldberga i jego partnera Johna Silvy wkrótce podpisali kontrakt z wytwórnią major, wydając w 1991 roku zmieniający wszechświat Nevermind. Był to prawdopodobnie jedyny album w historii równie ukochany przez punkrockowców, fanów popu i metalowców, osiągnięcie tak mało prawdopodobne, jak jest teraz. Złociło się po 18 dniach.

Goldberg był za kulisami klubu w Chicago, kiedy Kurt i Courtney spotkali się po raz pierwszy, trzy tygodnie po wydaniu albumu. Miłość była niesamowita, wrażliwa i niechlujna. Lubiła się wściekać na różne rzeczy. Goldberg od razu ją polubił; i tak nikt, kto nie lubił Miłości, nie przetrwałby długo w wewnętrznym kręgu Cobaina.

Gdy fortuna zespołu rosła, Cobain i Love pogrążyli się w narkomanii. Pokazał się naćpany podczas wywiadów i występu w Saturday Night Live, ku przerażeniu Goldberga. Kurt wykazywał zaskakującą odporność, pisze. Mógł być poza tym w jednej minucie i głęboko zaangażowany w następnej.

Koledzy z zespołu Cobaina obserwowali, jak ich role w jego życiu maleją wraz z rozwojem Love. Novoselic i perkusista Dave Grohl przedstawiani są jako odległe, wyluzowane postacie, wgryzające się w graczy w historię, która częściowo należy do nich. Goldberg pisze nieprzekonująco, że nawet decyzja Cobaina o odebraniu kolegom z zespołu lukratywnych praw autorskich do pisania piosenek wywołała jedynie niewielki stres.

Recenzja tabletek odchudzających Keto

Na koncercie Grohl zaczął śpiewać harmonijne wokale, zapowiadając swoją ostateczną rolę wokalisty Foo Fighters. Goldberg sugeruje, że Cobain uznał to za niepokojące. Słyszę, jak Dave co wieczór robi harmonie i jest o wiele lepszym wokalistą, niż mogłoby się wydawać, powiedział Goldbergowi, który dodaje, że w tonie Kurta było trochę zazdrości, jakby patrzył przez ramię na więcej niż jeden sposób.

Goldberg nie spędza dużo czasu na sporze, o którym mówiono, że wzburzyło zespół w ostatnim roku, chociaż Cobain zapytał go, czy sądzi, że mógłby przetrwać jako solowy akt. W marcu 1994 Cobain przedawkował Rohypnol podczas trasy koncertowej w Rzymie. Po tym wszystko się zmieniło. Coś wpłynęło na jego mózg, powiedział Novoselic Goldbergowi.

Menedżer w tym czasie podjął pracę w wytwórni i pracował dla Nirvany tylko w charakterze nieformalnym, chociaż pojawił się na ostatnią, przygnębiającą interwencję na kilka tygodni przed śmiercią Cobaina. Cobain był przygnębiony, a Miłość przerażona: po raz pierwszy nawet Frances Bean nie sprawiła mu radości. Nie miałem pojęcia, co wywołało w ostatnich tygodniach rozpacz Kurta, pisze Goldberg. Może to była intensywna krystalizacja zagłębień, które dręczyły go od dawna. Może to było coś w domu. Może miało to związek z jego karierą.

Służenie Sługi nie wspomina o szczegółach śmierci Cobaina, choć ma na celu mordercze teorie spiskowe, które powstały wokół niego. Cobain był wart więcej żywy niż martwy, twierdzi Goldberg — martwi muzycy nie mogą nagrywać nowych albumów ani koncertować.

najszybszy internet w stanach zjednoczonych

Po śmierci Cobaina Goldberg i Love stali się bliźniaczymi celami żalu i wściekłości fanów. Dla mieszkańców internetowych forów dyskusyjnych Goldberg był tekturowym złoczyńcą, korporacyjnym podstępem, który służył Cobainowi do głównego nurtu, który go pożerał. Ale Służenie Sługi, na swój własny, dyskretny, nadopiekuńczy sposób, skutecznie przekazuje frustrację, smutek do szpiku kości, który wynika z utraty ukochanej osoby, która była zasadniczo niepoznawalna. Jest to najbardziej zbliżona rzecz, jaką mamy do relacji ocalałego, przynajmniej do czasu, gdy Love w końcu wyda swoje wspomnienia, obecnie spóźnione o sześć lat.

Allison Stewart pisze o popkulturze, muzyce i polityce dla Livingmax i Chicago Tribune. Pracuje nad książką o historii programu kosmicznego.

Służenie Sługi

Wspominamy Kurta Cobaina

Autor: Danny Goldberg

Tu masz. 304 strony 28,99 USD.

kiedy nadejdą kolejne testy bodźców?

Jesteśmy uczestnikiem programu Amazon Services LLC Associates, programu reklam afiliacyjnych, którego celem jest zapewnienie nam środków do zarabiania opłat poprzez umieszczanie linków do Amazon.com i witryn stowarzyszonych.