W niezwykłym „Crooked Hallelujah” Kelli Jo Ford więź macierzyńska jest nierozerwalna

Autorka „Crooked Hallelujah” Kelli Jo Ford. (Grove; Val Ford Hancock)

Są kraje w obrębie krajów, a jednym z najbardziej podstawowych jest kraj rodziny. w Krzywy Alleluja , zbiór przeplatających się ze sobą opowieści, Kelli Jo Ford zabiera czytelników w fascynującą podróż przez zmieniający się teren wielu pokoleń kobiet.

Książka otwiera się w 1974 roku w Cherokee Nation of Oklahoma, gdzie 15-letnia Justine mieszka ze swoją samotną matką, Lulą. Siedem lat wcześniej niebieskooki ojciec Justine podrzucił Lulę i Justine na nabożeństwo i nigdy nie wrócił. Lula opiera się na wskazaniach i ograniczeniach swojej wiary, aby ich prowadzić, ale Kościół Świętości w Beulah Springs jest twardy i nieelastyczny — zwolennicy uzdrawiania wiarą, wizji i małżeństwa na wieczność, żeby wymienić tylko kilka. A córkę Luli bardziej interesują światowe pokusy niż świętość. Pewnego dnia Justine udaje się odnaleźć swojego zaginionego ojca, który, jak się okazuje, ożenił się ponownie i miał dziecko. Jego odpowiedzią jest zaproszenie jej do parku rozrywki Six Flags na rodzinną wycieczkę.

Sam pomysł, by pozwolić Justine wybrać się na wycieczkę z mężczyzną, który ją porzucił, niszczy Lulę i wstrząsa społecznością Świętości. Justine jest zdeterminowana, aby jechać, ale podróż okazuje się katastrofą — jej ojciec wydaje się nie mieć pojęcia, jak wchodzić w interakcje z córką, a Justine jest przytłoczona: zanim tam dotarli, Justine poczuła mdłości i strach przed umierając i idąc do piekła, że ​​Six Flags był jednym z najgorszych dni w jej życiu.

Zapisz się do newslettera Book Club

zdobądź 1000 darmowych wyświetleń na youtube

Pod wieloma względami kościół działa jako zastępstwo dla rozbitej rodziny i społeczności Justine. To jeden z głównych paradoksów tej książki: Kościół zapewnia spójność i powiązania, ale jest też surowy i nieustępliwy, narzucając społeczności Czirokezów zewnętrzne wartości. Wyjazd do Six Flags jest postrzegany jako nielojalny wobec jej matki i społeczności — wybiera ojca i jego niewierny świat, choćby tylko tymczasowo, zamiast tego, który ją wychował.

Ford przedstawia historię Justine bez osądzania, co jest jedną z największych zalet Krzywego Alleluja; pisze blisko swoich bohaterów, narracja pozbawiona jest wyjaśnień, pozwalając czytelnikom poczuć prawdziwe zaangażowanie w akcję.

Zarówno chroniona, jak i osaczona przez kościół, Justine konsekwentnie ma problem z odróżnieniem przewidywanych lęków jej matki od bardziej namacalnych niebezpieczeństw. Kiedy wymyka się z chłopakiem, on ją atakuje, a w paroksyzmie poczucia winy i dezorientacji obawia się, że mogła być w jakiś sposób odpowiedzialna.

Nie mówi nikomu, co się stało, ale wciąż pojawiają się dowody: w zbyt młodym wieku Justine zostaje matką. W efekcie Justine i jej mała córeczka Reney muszą razem dorastać, a oboje walczą i skąpią, by przetrwać. Justine podejmuje wiele prac, w pewnym momencie zostaje sprzedawczynią Mary Kay — w bezpośredniej sprzeczności z naukami Kościoła. Ale nawet gdy opuszcza jedną rodzinę, pojawia się inna, wraz z obietnicą stabilności w nowym miejscu.

Więcej recenzji książek i rekomendacji

Związek Forda z jej postaciami przebija się przez pismo, nadając tym głosom słodki, ukośny zing. Reney podsumowuje dynamikę swojej rodziny w kilku ostrych zdaniach: Mój ojciec nie był raną ani nawet blizną, nie była czarną dziurą ani suchą pustynią. Po prostu nie był. W każdym razie nie dla mnie. Mama była moim słońcem i moim księżycem. Ja też byłam nią cała i to byliśmy my.

Ten język jest bogaty, ale nigdy gęsty. Jest lekkość w perspektywie, która przesuwa się i pochyla, pryzmat matrylinearnej sukcesji kobiet Cherokee i kobiet rasy mieszanej. Reney zauważa, że ​​w pewnym momencie nie trzeba było wielu starć z chłopcami, żebym zdała sobie sprawę, że jako dziewczynka poznałam swoją bratnią duszę, a ona była moją prababką. W rzeczywistości jest tak wiele podobieństw między historiami kobiet, zarówno pod względem doświadczeń, jak i wrażliwości, że czasami trudno je odróżnić, ponieważ Lula zatapia się w Justine, a Justine w Reney. Choć może to być celowe ze strony autora, ponieważ te postacie żyją ambiwalentną mnogością, jednocześnie uciekając od siebie i ku sobie.

Historie Luli, Justine i Reney, a także babci, matki Luli, opowiadają o pokoleniach problematycznych mężczyzn, strasznych karkołomnych pracach i dzieciach mających dzieci. Ale chociaż jest wielki ból, jest też wielkie współczucie i hojność wobec tych postaci. Reney rozmyśla Myślała, że ​​dawno już płakała nad swoim miejscem w życiu. Było to miejsce, które zrobiła jako dziewczyna, a potem jako młoda kobieta na fali uporu, a teraz prawie obojętna. Nie postrzegała college'u społecznego jako środka do celu. Nie zatrzymała się na tyle długo, by rozważyć koniec. Jako najmłodsze pokolenie, Reney niesie ze sobą nadzieje i oczekiwania związane z tą linią rodzinną, a my jesteśmy szczęśliwymi czytelnikami, że możemy zabrać ją w jej niezwykłą podróż.

czerwony borneo kratom na ból

Diana Abu-Jaber jest autorem Birds of Paradise and Origin. Jej najnowsza książka to kulinarny pamiętnik Życie bez przepisu.

KRZYWY HALLELUJAH

Autorstwa Kelli Jo Forda

Gaj. 288 s. 26 USD

Jesteśmy uczestnikiem programu Amazon Services LLC Associates, programu reklam afiliacyjnych, którego celem jest zapewnienie nam środków do zarabiania opłat poprzez umieszczanie linków do Amazon.com i witryn stowarzyszonych.