Powieść Tany French „Intruz” błaga nas o poważne potraktowanie kryminału

Coraz wyraźniej widać, że urodzona w USA, mieszkająca w Dublinie Tana French to najciekawsza i najważniejsza powieściopisarka kryminalna, jaka pojawiła się w ciągu ostatnich 10 lat. Teraz, wraz z publikacją jej szóstej powieści, Intruz, nadszedł czas, aby uznać, że twórczość Frencha czyni absurdalnym utrzymujące się rozróżnienie między fikcją gatunkową a literacką — pogląd, że chociaż powieści kryminalne mogą być lepiej napisane i bardziej czytelne, tylko fikcja literacka, rzekomo obdarzona znakomitym pismem, charakteryzacją i intelektualną siłą ognia, zasługuje na szacunek poważnych czytelników.

Francuski wyraźnie odrzuca tę dychotomię. Nigdy nie przepadałem za sztucznym podziałem na fikcję „literacką” i fikcję „gatunkową”, powiedziała w niedawnym wywiadzie . Nigdy nie widziałem, dlaczego publiczność powinna być usatysfakcjonowana albo wciągającymi fabułami, albo dobrym pisaniem. Dlaczego nie miałyby być oferowane jednocześnie? Jedyne, o co prosi, dla siebie i innych najlepszych pisarzy kryminalnych, to aby nie odmówiono im krytycznego uznania tylko dlatego, że piszą o morderstwach. Na litość Boską, Mała wioska dotyczy morderstwa.

[ Recenzja: Tana French „The Secret Place” ]

kiedy kończy się bezrobocie nyc?

Nowa powieść Frencha przywraca dwójkę młodych detektywów z dublińskiego Oddziału Morderstw, Antoinette Conway i Stephena Morana, którzy rozwiązali sprawę zabójstwa w przedszkolu w swojej ofercie z 2014 roku: Sekretne miejsce. Conway opowiada o Intruzie, a jej gniew, inteligencja i twardość wyłaniają się jako najlepsza postać Francuzki w historii.(A może to nadal byłby Frank Mackey z? Wierne miejsce ? Ciężko powiedzieć.)

Conway i Moran zostają przydzieleni do zbadania sprawy morderstwa młodej kobiety znalezionej martwej w jej domu w Dublinie. Jej chłopak jest pierwszym podejrzanym, co sprawia, że ​​ta dwójka nie jest zachwycona tą sprawą, ponieważ wygląda na to, że rutynowe zabójstwo w domu i rozwiązywanie tych problemów nie przynosi chwały. Ponieważ sprawa przeciwko chłopakowi jest poszlakowa, Conway i Moran przenoszą swoją uwagę na innego podejrzanego, tylko po to, by starsi detektywi naciskali na nich, by aresztowali chłopaka. Partnerzy zaczynają się obawiać, że ich koledzy mają inne cele niż prawda.

Conway, samotna kobieta z Oddziału Morderstw, od miesięcy jest obiektem nadużyć. Jej koledzy robią brzydkie komentarze na temat jej wyglądu i domniemanego życia seksualnego; kradną dokumenty z jej biurka; kiedy odkrywa, że ​​ktoś napluł jej kawę. Uparcie nie chce kłaniać się seksizmowi, bo uwielbia być detektywem. Kiedy jest dobrze, ta praca jest hitem, który maniacy prędkości odrzucają swoje życie na polowanie, mówi. Mimo to zamglenie jest trudne i zaczyna się zastanawiać, czy powinna przestać.

W miarę jak śledztwo trwa, Francuzi coraz bardziej skupiają się na samym Morderstwie, na tym, jakimi ludźmi są detektywi i jak wykonują swoją pracę. Wielu znakomitych pisarzy dobrze pisało o pracy policji — przypominają sobie Michael Connelly i nieżyjący już, wielki Ed McBain — ale nie przypominam sobie żadnej powieści, która zagłębiłaby się głębiej w kulturę policji, sztuczki zawodu, brzydką stronę i heroizm, niż francuski tutaj.

kiedy zostaną wysłane kolejne kontrole bodźców?

[ Recenzja: Wierne miejsce Tany Frencha ]

Moje jedyne zastrzeżenie co do Intruza pojawiło się, gdy Francuz kazał jednej postaci przeprowadzić wysoce skomplikowany i niebezpieczny plan, by zemścić się na innej. Czułem się tak samo, gdy po francusku, w Podobieństwo , miał detektyw podszywać się pod zamordowaną kobietę, która była jej wirtualną bliźniaczką. Myślałem, że oba wydarzenia są mało prawdopodobne – ale nie niemożliwe – i ostatecznie przekonały mnie umiejętności i przekonanie francuskiej narracji.

Od 2007 roku z W lesie, który zdobył nagrodę Edgara i wiele innych nagród, wszystkie francuskie powieści stały się międzynarodowymi bestsellerami. Książki osiągnęły ten sukces, ponieważ są niezawodnie inteligentne i pięknie napisane, a także dlatego, że nigdy nie są ponure — jest w nich niewiele seksu i niepotrzebnej krwi. Ich magia tkwi nie tyle w samych zbrodniach, ile w odrębnych nowych światach, które Francuzi tworzą, aby pokazać każdy z nich. Czytelnicy rozumieją i akceptują jej pracę; nadszedł czas, aby więcej osób recenzujących książki i przyznających nagrody ponownie przemyśleło stereotypy dotyczące gatunków i uznało doskonałość — literacką doskonałość — jej twórczości.

Patricka Andersona regularnie przegląda tajemnice i thrillery dla Livingmax.

Czytaj więcej:

„Cud”: Od autora „Pokój”, kolejny ciasny, intensywny dramat

„Wielkie rozrachunki” Louise Penny

harmonogram 2015 liść klonu toronto

Tana French

Wiking. 449 s. 27 USD