Departament Usług Finansowych poinformował w środę, że złożył pozew przeciwko komornikowi Forster & Garbus LLP.
DFS twierdzi, że Forster & Garbus przez lata nie traktował konsumentów zgodnie z wymogami prawa.
Generalnie Forster & Garbus nie uwzględniał próśb konsumentów o uzasadnienie długu, czyli próśb o udzielenie informacji potwierdzających zasadność długu oraz prawa Forster & Garbus do windykacji długu. Prawo stanu Nowy Jork wymaga, aby uzasadnienie zostało dostarczone w ciągu 60 dni od takiego wniosku i opisuje szczególne rodzaje dokumentów, które windykator musi przedstawić, aby uzasadnić dług.
Ochrona konsumentów jest centrum wszystkiego, co robimy w DFS, powiedział kierownik ds. usług finansowych Linda A. Lacewell. Szczególnie ważne jest, aby nowojorczycy mieli dostęp do odpowiednich i dokładnych informacji finansowych w tym stresującym czasie – aby mogli chronić swoje prawa i podejmować decyzje finansowe we własnym interesie.
Zarzuty te są pierwszymi zarzutami naruszenia zasad stanu Nowy Jork Regulamin windykacyjny , część 1 tytułu 23 nowojorskich kodeksów, zasad i przepisów, ogłoszonych w 2015 r.
Forster & Garbus zbiera między innymi zadłużenie z tytułu pożyczek studenckich dla niektórych z największych pożyczkodawców i podmiotów obsługujących pożyczki studenckie w Stanach Zjednoczonych. Ci pożyczkodawcy i usługi w zakresie pożyczek studenckich, w tym Sallie Mae i Navient, od czasu ogłoszenia rozporządzenia w sprawie windykacji długów przydzielili firmie Forster & Garbus kilka tysięcy rachunków zadłużenia z tytułu pożyczek studenckich.
W ogłoszonym dzisiaj oskarżeniu Departament twierdzi, że Forster i Garbus nie spełnili wymogów uzasadnienia na kilka sposobów, w tym:
- nieprzedstawienie żadnego uzasadnienia;
- niedostarczenie uzasadnienia w wymaganych terminach; oraz
- dostarczenie niewystarczającego uzasadnienia poprzez pominięcie np. podstawowych dokumentów transakcyjnych.
Nie przestrzegając prawa, Forster & Garbus działał w sposób niedopuszczalny dla konsumentów. W jednym przypadku konsumentka zakwestionowała, czy rzeczywiście jest winna przedmiotowe długi z tytułu kredytu studenckiego, i zażądała potwierdzenia swoich zobowiązań. W odpowiedzi Forster & Garbus pozwał konsumenta. W innym przypadku firma Forster & Garbus opóźniała udzielanie odpowiedzi na zapytania konsumentów o kilka miesięcy poza wymagany przez prawo 60-dniowy wymóg odpowiedzi. Inna konsumentka, znajdująca się w poważnych tarapatach finansowych i na skraju bezdomności, zakwestionowała, czy dług rzeczywiście należy do niej. W odpowiedzi Pozwany przedstawił jedynie jeden dokument – wyrok – co w oczywisty sposób stanowi niewystarczające uzasadnienie prawne.
Zgodnie z postawionym zarzutem postępowanie spółki narusza § 1.4 Rozporządzenia Windykacyjnego. Zgodnie z sekcją 408 ustawy o usługach finansowych każde takie naruszenie wiąże się z karą w wysokości do 1000 USD za każde naruszenie. DFS twierdzi, że każde niepowodzenie firmy w udowodnieniu długu konsumenta stanowi oddzielne naruszenie, niosące za każde naruszenie do 1000 USD kary.
Pełną kopię zestawienia opłat i zawiadomienia o rozprawie można znaleźć na stronie internetowej DFS.
Rozprawa odbędzie się w biurze Departamentu Usług Finansowych Stanu Nowy Jork, One State Street, Nowy Jork, Nowy Jork, począwszy od 12 stycznia 2021 r.
ten Regulamin windykacyjny weszło w życie w 2014 roku, a z późniejszymi zmianami weszło w życie w 2015 roku. Rozporządzenie w sprawie windykacji zostało opracowane przy znacznym udziale branży.
