Innowacyjne laboratorium w Georgetown zwraca się do teatru, aby stłumić polityczne pożary

Derek Goldman, dyrektor programu Theatre & Performance Studies na Uniwersytecie Georgetown oraz współdyrektor Laboratory for Global Performance and Politics, stworzył program In Your Shoes. (Salwan Georges/The Washington Post)

przepisy dotyczące hazardu online według stanów

Pewnego wieczoru w zeszłym miesiącu dwóch absolwentów college'u — jeden z konserwatywnego chrześcijańskiego college'u, drugi z bardziej ekumenicznego uniwersytetu sztuk wyzwolonych — spotkało się online z grupą swoich rówieśników. Młodzi ludzie z polarnych krańców politycznego spektrum otrzymywali niezwykłe zadanie: wygłaszać monologi jako siebie nawzajem, używając nagranych słów przeciwnika.

Dlaczego idziesz i szturmujesz Kapitol, niszczysz mienie lub dokonujesz jakichkolwiek aktów przemocy? Robisz to, ponieważ wierzysz, że twój głos nie jest słyszany, recytowała Nicole Albanese, samozwańcza liberałka, która w maju ukończyła Georgetown University. Słowa te były słowami Daniela Cochrane'a, politycznie konserwatywnego absolwenta Patrick Henry College w Purcellville w Wirginii, który z kolei wygłosił dwuminutowe przemówienie Albańczyka.

To taki duży kraj, jego tożsamość zdecydowanie się zmieniła i zmieniła, powiedział Cochrane, gdy obserwował Albańczyków. Myślę więc, że niektórzy ludzie nie mają tak jasnego wyobrażenia o tym, jak to się zmieniło.

Przez cały wieczór pary z obu szkół wcielały się w role swoich partnerów — ćwiczenie mające na celu zachęcenie ludzi o odmiennych poglądach do wzajemnego słuchania się za pomocą narzędzi performatywnych. Pomysł Dereka Goldmana, przewodniczącego Departamentu Sztuk Performatywnych w Georgetown, program nazywa się W Twoich butach. Jest to jeden z aspektów wyjątkowego wysiłku Georgetown, Laboratorium Globalnej Wydajności i Polityki — mieszana jednostka dramatu i dyplomacji, która wydaje się szczególnie odpowiednia dla narodu podzielonego przeciwko sobie.

Cała ta praca jest tym, co nazywam „świadkiem ponad różnicą” – powiedział Goldman, który stworzył Laboratorium w 2012 roku wraz z Cynthią P. Schneider, byłą ambasadorką USA w Holandii, a obecnie profesorem w Szkole Służby Zagranicznej Georgetown . Jest to sposób na powiedzenie, że występ ma szczególną moc, która pozwala nam głęboko słuchać, dawać świadectwo i ostatecznie współczuć sobie nawzajem.

Nasze miasto zadebiutowało w 1938 roku. Nowa książka wyjaśnia, dlaczego jest dziś tak ważna.

Empatia, a raczej jej brak, była tematem na szczycie amerykańskiego menu retorycznego w ciągu ostatnich czterech lat: Można nawet argumentować, że wybór prezydenta Bidena odzwierciedla pragnienie wyborców na współczującego przywódcę z talentem do słuchania. Empatia również wydaje się w pewien sposób leżeć u podstaw wielu interdyscyplinarnych inicjatyw Laboratorium: angażować przyjaciół lub nieznajomych w dialog poprzez sztukę i praktykę artystyczną – czy to na poziomie codziennego dyskursu, czy między narodami w formach dyplomacji kulturalnej.

Każdy z nas z własnej perspektywy posunął się pełną parą do przodu z naszą prawdziwą wiarą w moc szeroko pojętej sztuki, a w szczególności występów na żywo, jako transformującego doświadczenia, Schneider powiedziała o swojej współpracy z Goldmanem. A ten występ na żywo może w bardzo głęboki sposób zaangażować ludzi w kwestie polityczne. I tak naprawdę nic innego nie może.

Laboratorium jest zorientowane na projekt, a nie przedsięwzięcie oparte na klasie, współsponsorowane przez program teatralny i Szkołę Służby Zagranicznej. Istniejemy od 100 lat i zostaliśmy stworzeni z myślą o kompetencjach kulturowych i empatii, zauważył Joel Hellman, dziekan School of Foreign Service. Dodał, że jego program powinien być częścią Laboratorium, ponieważ nieustannie staramy się otwierać umysły.

Aspiracje Goldmana i Schneidera związane z Laboratorium skierowały go na różne ścieżki. Jednym z długofalowych projektów Pracowni była sztuka o śp. Janie Karskim, bohaterze polskiego ruchu oporu w czasie II wojny światowej, a później profesorze Georgetown. Wczesna wersja „Pamiętaj to: lekcja Jana Karskiego” z Davidem Strathairnem, napisana przez Goldmana i byłego studenta Clarka Younga, została wystawiona na otwarciu Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie w 2015 roku. do filmu ze Strathairnem i zostanie pokazany na festiwalach filmowych jeszcze w tym roku.

W ciągu ostatnich kilku lat laboratorium zmagało się również z brzydkim dziedzictwem Georgetown: uniwersytecką historią posiadania i sprzedawania zniewolonych ludzi. Oto jestem, Cyfrowe przedstawienie, które będzie miało swoją premierę w kwietniu, to historia Mélisande Short-Colomb, kobiety z Nowego Orleanu i potomkini dwóch z 314 zniewolonych ludzi, którzy w 1838 roku zostali sprzedani przez jezuitów z Maryland, aby zebrać pieniądze na uniwersytet. 67-letnia Short-Colomb — która cztery lata temu została uczennicą Georgetown po poznaniu swoich przodków — wykonuje utwór, który stworzyła z aktorką-dramaturgą Nikkole Salter.

To właśnie podczas jednej z lekcji teatralnych Goldmana narodził się Here I Am. Klasa nie była klasą opartą na wydajności, ale klasą opartą na pamięci, na której pisaliśmy o wspomnieniach, przypomniał Short-Colomb w wywiadzie dla Zooma. Po tym, jak napisała o swoich doświadczeniach, pod koniec semestru Derek powiedział: „Myślę, że masz coś.” Po szerszej sztuce o grupie zniewolonych ludzi, którzy stali się znani jako GU272, upadli, Short-Colomb powiedziała, że ​​ona i urzędnicy laboratorium udali się do administracji uniwersytetu i uzyskali zgodę na jej projekt.

Jedną z głównych linii z projektami tak różnymi, jak Pamiętaj to i Oto jestem, jest pojęcie świadka i moralny autorytet wyrastający z osobistego świadectwa. To, co odkryłem przez lata, robiąc to, to to, że ludzie reagują na to instynktowną, instynktowną reakcją, powiedział Strathairn o programie Karskiego. To bardziej empatyczne uczucie, które może pielęgnować inny sposób myślenia – zwłaszcza w teatrze, kiedy masz 300 osób o różnych ideologiach, dzielących empatyczny moment.

In Your Shoes to także kwestia dzielenia się. Jest to współpraca między Labem a programem Georgetown Democracy and Governance, zapoczątkowana w 2018 r. przez zainteresowanie dyrektora programu Daniela Brumberga studentami badającymi polaryzację polityczną. Gdy koncepcja spotkań In Your Shoes nabierała kształtu, Brumberg skontaktował się z Corym Grewellem, profesorem literatury i doradcą klubu teatralnego w Patrick Henry, 40 minut jazdy od Georgetown. Jego strona internetowa informuje, że uczelnia istnieje po to, by wychwalać Boga, kwestionując niedopuszczalne status quo w szkolnictwie wyższym.

Grewell powiedział, że natychmiast dostrzegł wartość metodologii Goldmana: to, co Brumberg opisuje akademicko jako ułatwiony dialog. Uczniowie może nie idą milę w swoich butach, ale robią w nich kilka dużych kroków.

Grewell powiedział, że to nie tylko sprowadzanie ludzi z różnych ideologicznych obozów do rozmowy. Naprawdę musisz sobie wyobrazić, co sprawia, że ​​ta druga osoba działa, jej lęki, ich pragnienia.

I jak zasugerował Brumberg, mały showbiznes w środowisku akademickim nie może zaszkodzić: sądzę, że Derek powiedziałby, że w każdym z nas jest aktor.

Na sesję Lab’s In Your Shoes Zoom w zeszłym miesiącu uczestnicy z wcześniejszych spotkań spotkali się ponownie i otrzymali ogólną zachętę do dyskusji. Powiedzieliśmy: „Skoncentruj rozmowę na swoich doświadczeniach około 6 stycznia i od tego czasu oraz na tym, co dla ciebie wypłynęło”, wspomina Goldman. Zanim pandemia koronawirusa nałożyła ograniczenia na kontakt fizyczny, uczniowie Patrick Henry i Georgetown zebrali się osobiście, a w trakcie trwania programu nawiązali kontakty z różnymi partnerami.

Jest to coś innego niż znalezienie wspólnej płaszczyzny lub rodzaju retoryki „Zobaczmy, co możemy się zgodzić”, powiedziała Ijeoma Njaka, absolwentka Brown University, która pracuje w niepełnym wymiarze godzin jako specjalista ds. pedagogiki włączającej w Laboratorium. Na obu kampusach są studenci, którzy byli zainteresowani tym projektem, ponieważ myśleli, że żyją w bańce.

Jednym z celów In Your Shoes jest zachęcenie uczestników do uchwycenia nie tylko słów drugiej osoby, ale także niektórych jej manier — delikatnego potwierdzenia, jak całkowicie są obserwowani i słyszani. Ku mojemu zadowoleniu, podejście to nie polegało na zmniejszaniu różnic, ale na zachęcaniu do różnic, powiedział Cochrane, który w 2019 roku ukończył studia Patrick Henry z teorią polityczną, a teraz pracuje nad kwestiami prawnymi i politycznymi w obszarze DC.

Cochrane powiedział, że obawia się, że wymiana zdań może przerodzić się w spory dotyczące ówczesnego prezydenta Donalda Trumpa. Towarzyszący duch wywołany tym ćwiczeniem skrócił wszelkie animusy. Rozmawialiśmy o sprawach, które były bardzo kontrowersyjne – jest oczywiste, że się nie zgadzamy – ale nigdy z wrogością, powiedział.

Albanese, która ukończyła Georgetown z amerykanistyki i teatru, na początku In Your Shoes na młodszym roku miała kilka murów. Zajęło mi trochę czasu, zanim naraziłam się na kontakt z ludźmi z drugiej szkoły, powiedziała, dodając, że zadawanie sobie nawzajem pytań o rodzinę i samotność zburzyło te mury. Samo spotkanie prawdziwych ludzi, którzy identyfikują się jako konserwatywni i którzy są w moim wieku, dodaje wiele niuansów do zrozumienia, co tak naprawdę myślą.

Możliwości In Your Shoes wydają się pomyślne. Goldman powiedział, że nadzorował wersje programu na międzynarodowych konferencjach teatralnych — i był pytany o zastosowanie tej techniki w terapii małżeńskiej.

Jeśli chodzi o Cochrane i Albanese, laboratorium otworzyło oczy. Niezwykłą rzeczą w występowaniu jako Daniel było to, jak moje ciało się w to wskoczyło – to fizyczne uwolnienie, powiedział Albanese.

Jej występ w rzeczywistości przyniósł entuzjastyczne przyjęcie najbardziej zainteresowanej publiczności. Wykonała fantastyczną robotę, powiedział Cochrane. Pokazuje, że naprawdę słuchała.

Pracownicy sztuki budują ruch robotniczy, aby ratować kreatywną gospodarkę

Strzał w ramię dla sztuk performatywnych w Nowym Jorku: NYPopsUp

Po prostu Sondheim — rozgrzewająca impreza na chłodne czasy